Hallo luitige luitjes,

Eindelijk…na een langdurige “winterslaap”…komt hier weer es een keer een verhaaltje, nog steeds uit het verre Flippo-Land.

In november 2014 hebben we het resort in Moalboal vaarwel gezegd.

Dan hebben we voor een maandje ons gemak gehouden in Mactan.

Vakantie, noemt men dit, geloof ik.

Dankzij een vriend konden wij hier zijn superleuke studio huren.

Een studio omringd met sjieke appartementen, zwembaden en de frisse zeelucht!

Niks mis mee, dus!

Wij voelden ons voor 1 maand “The rich & the famous” hahahaa…

Na onze batterijen te hebben opgeladen, zijn we richting Sandingan Island vertrokken.

Zowat een maand of 9 zijn we Care Takers geweest voor mensen die daar een resortje aan het bouwen zijn.

Een heel leuk, klein eilandje en heerlijk rustig!

De streek van Loon was wel heel erg getroffen door die zware aardbeving, in oktober 2013, op de Schaal van Richter was het 7.2.

Pas nu zijn de grote wegen grotendeels hersteld en pas nu zijn ze begonnen aan de wederopbouw van scholen enzo.

Jammer genoeg ligt er nog genoeg puin en half/heel ingezakte huizen.

Nee, niemand is gehaast om dit zooitje op te ruimen!

Sinds een klein maandje hangen we de toerist uit (Bij wijze van spreken omdat het hier best toeristisch is geworden) in Alona Beach.

Nog steeds op het grote eiland Bohol.

Gelukkig konden we tegen een schappelijk prijsje plus dagelijks als tuinman fungeren, een knus huisje huren.

Jaja, zwembad bij inbegrepen ;-) …waar wij ook zowat dagelijks in plonzen en spartelen!

Alleen zwemmen we nooit…romantisch…met zijn tweetjes ;-)

Zodra ons buurmeisje van 2,5 jaar iemand hoort plonzen in het water (of zij je kent of niet…maakt der niks uit)….komt ze aangerend…al rennende trekt ze al der kleertjes uit…en springt zo het diepe in, in der blote kontje hahahaa!!!

Dan gaat ze kopje onder natuurlijk maar ondertussen spartelt ze als een hondje…dus op haar manier “zwemt” ze…maar ze blijft wel der hoofdje naar beneden houden (ze kan der hoofdje nog niet boven het water doen)…ze kijkt ook onder water…en al spartelend komt ze jouw richting uit!

Dan til je haar op en dan lacht ze heel vrolijk, neemt 2 seconden een pauze-tje, draait zich, zet zich af en dan gaat ze richting Ro of richting de waterkant.

En dat kan ze úúúren volhouden (ik niet!).

Als der pa komt om haar toch uit het water te halen…begint ze te gillen:”No No No”…en zwemt ze weer weg!

Je ligt in een deuk van het lachen!

Echt waar!

Nog nooit hebben wij zoiets eerder gezien of meegemaakt.

Na een uur gaat ze het water uit omdat iedereen het water uitgaat, wordt ze aangekleed maar als na 5 minuten weer iemand in het zwembad springt, begint het riedeltje weer van voor af aan….hahhaaa.

Waar we nu zijn, is maar amper 2 km van de zee verwijderd.

Het is hier ontzettend rustig!

Geen hanegekraai, geen karaoke, geen blaffende honden,…

De rustheid zelve!

Maar als je toch wat mensen wilt zien, dan doe je een klein scooter-ritje en je zit volop tussen de mensen!

Hier heb je ook verschillende restaurantjes waar je heerlijk kunt eten of een coktailtje nippen in het barretje op het strand.

Der is wel 1 heel groot nadeel om hier te wonen!!!

De frikandellen worden vanuit Nederland ingevlogen naar hier toe….dus ja…een frikandelleke speciaal zal af en toe wel op ons menuutje weer staan!

Ook verrukkelijke croissantjes met amandelspijsvulling worden hiero dagelijks vers gebakken.

En het stokbrood smaakt alsof het echt Frans stokbrood is.

Ook verschillende soorten kazen, salami’s, ham hebben hun intrede gedaan!

En niet te vergeten Hoegaarden, Duvel, Trappist,… staan met smacht op jou te wachten!

ALS ze nu nog Babi Pangan zouden verkopen, dan zie je ons echt nooit meer terug hahaha!

En ja, Belgen en Ollanders genoeg hier om gezellig mee te klappen en te kwebbelen.

Zo…nu is iedereen weer up to date waar wij uithangen.

De volgende keer zal ik wat korte verhaaltjes vertellen over het leven hier.

Zelfs na 4,5 jaar maken we geregeld nog dingen mee die je eigenlijk voor onmogelijk zou houden!

Niks maar dan ook niks gaat als vanzelf!

Nergens een greintje logica te bespeuren!

Always more fun in the Philippines…

Zo erg…dat het janken je nader staat dan het lachen (Bij wijze van…hahaha)!

En toch…toch houden we van die Flippootjes en hun land!

Je mot je gewoon der bij neerleggen dat het niet anders is, niet anders kan en het nooit anders zal worden.

Nooit!

En zo heeft alles en iedereen zijn charme!

Het is hun land, hun cultuur en dat moeten we gewoon respecteren!

En dan kom je een heel end…

By the way…

Tussen nu en de kerst…zo ongeveer…worden deze 2 hutsemutsen opa en opoe…joehooehoehhhhoe!!!

Margarita is al een poosje 8 maanden zwanger!

Het gaat hartstikke goed met haar, Niek en ons CoCootje!!!

Hartstikke spannend allemaal!

Helemaal te gek!

Toch?

Zodra CoCo geboren is, stappen wij in het vliegtuig om CoCo in ons armen te sluiten!

Wordt gauw vervolgd dus…

Heel veel liefs, dikke knufff en tot de volgende koffiekletskes…audoe, Mo & Ro xxx