HalliHallo daaro,

Nog steeds slijten we onze dagen door op Langkawi.

Meestal liggen we rustig te zonnebaden, in de schaduw, met een goei leesboek in onze handen of met een MP3tje aan onze oren en dan oorverdovend mee lallen, zonder geluid, met onze favoriete songs en liedjes.

Af en toe onze oververhitte lijven afkoelen in de zee, met zijn 24-28 graden.

Een romantisch strandwandelingetje kan er dan ook nog wel er van af, als het maar niet al te vermoeiend is….hahahaaa…en tussendoor lessen we onze dorst met een heerlijk, lekker, ijskoud biertje…eh…bedoel…limonaadetje en stillen we onze hongertjes met chips.

Opdat het toch niet al te saai zou worden (Is eigenlijk een grapje hoor…), hebben we besloten om de volgende dag een toertje te doen rondom het eiland.

Gelukkig zaten we niet zo met een hele uitgebreide hubsebups in het bootje.

Het eerste eilandje zou een snorkeleilandje zijn.

Mooi niet dus.

Maar dat geeft niks want het eilandje was gewoonweg paradijselijk, dus je miste het snorkelen niet eens.

Wel waren er een andere hoop mensen…maar we zijn niet mensenschuw…dus we zijn er niet weg gelopen….hahhahaa.

Het eerste wat we zagen , als we er net aan kwamen, dat waren…juist ja…apen!

En natuurlijk werd de camera boven gehaald.

Maar Ro moest snel zijn want de hele familie aap verdween al snel genoeg in de jungle (“de bossen in” klinkt zo Hollands hee, “jungle” klinkt een stuk stoerder….Toch???)

Dag aapjes, daaaag…

Nu effe de zee in.

Onze spullen (2 grote camera’s en tassen enzo) hadden we bovenop een boomstronkje gelegd, zodat we vanuit het water, alles in de gaten konden houden.

Ohzooo heerlijk, ohzooo verfrissend…

Een duikje hier, een plonsje daar…

Zo ontspannend, zo rustgevend, zo relaxed!

Maar uuuuhhh….Waar zijn onze spullen gebleven???

Shiiittt….met een noodgang raceten we het water uit.

Weg met de ontspanning, weg met de rust, weg met de relaxing!!!

Ik kan jullie verzekeren dat je hart dan driedubbele, achterwaartse salto’s aan het maken is…

Maar wat was nu het geval???

Alles was gewoon op de grond gekieperd, inclusief Ro zijn bril, door familie Aap.

Op zoek naar eten dus.

Een meter van je vandaan staan ze je gewoon uit te lachen…

En zo zie je geen aap en zo is heel het strand bezaaid met apen!

De een nog brutaler dan de andere…

Maar ze zijn wel fotogeniek!

Zonder morren staan ze te poseren.

En als je er bang voor bent, dan blijven ze doodleuk bovenop je spullen staan!

Gajes!!!

Daarna de zee weer op.

Langkawi is omringd door wel meer dan 90 eilanden en eilandjes.

Allemaal even mooi, allemaal even prachtig.

Echt…schitterend!!!

De volgende stop is weer zo’n een toeristische attractie, waar we eigenlijk niet van houden.

Maar het is toch zeker wel meeeer dan de moeite waard om beeldschone foto’s te schieten.

Eagles feeding, arenden voeren…

Er liggen een paar bootjes bij elkaar en dan ieder zijn beurt, worden er stukjes vlees in de zee gegooid waarop de arenden komen afvliegen en de stukjes vlees uit de zee op pikken!

Waauuwww…wel heel indrukwekkend hoor.

Die arenden, dat zijn me een joekels zeg en dan zooo dichtbij…

En zo veel…

Once in a lifetime!!!

Toen gingen we op weg naar een groot meer, middenin een eiland.

Eerst een hele stuk wandelen, omringd door apen.

Als je een fles drinken bij je houdt, dan heb je heel veel kans dat je besprongen wordt door zo’n makaak en die pikt dan doodleuk je fles water weg!

Zelf gezien…Gelukkig niet mee gemaakt…

Er is zelfs een wilde aap die veel rondom het toiletgebouw zwerft.

Maar als de wc-madam tegen die aap “Foto” zegt, dan gaat dat beestje poseren.

Het is alleen zij die dit kan vragen en het is toch een wilde aap.

Het meer (zoet water!) zelf was wel even leuk om gezien te hebben.

De omgeving was wel wederom prachtig.

En zo zijn we aan het einde gekomen van dit verhaaltje.

Morgen weer een nieuwe dag, weer een dag om van te genieten!

Hou jullie haaks!

Allemaal een dikke knuf en heel veel liefjes….daddaaaa…Mo & Ro xxx.