Hallo allemaal,

Alles is vlotjes verlopen met onze busreis naar Marang.

(Voor de verandering hee…hahahaa.)

In Marang, langs de hoofdweg, werden we er uit gekieperd.

Een hele stuk terug zagen we de steigers van de bootjes die naar Pulau Kapas vaarden.

Nou moe…was me dat een eind lopen….PoehPoeh!

Maar zoals altijd stelde mijn reddende engel voor dat Mo bij de rugzakken zou blijven wachten en dan zou Ro wel het een en het ander regelen.

Een slaapplaatsje bijvoorbeeld?

En dat slaappplaatsje heeft ons Rootje kunnen regelen op Pulau Kapas.

Waauwww….wat een geluk!

De nacht niet door brengen in een stadje maar op een eilandje.

En wat voor eilandje…wederom een paradijsje!!!

Een paradijsje omringd door helderkristalwater!

Een eilandje waar je heerlijk kunt snorkelen tussen de Black-Tip-Sharks.

Misschien heb je geluk om tegen een zeeschildpad tegen aan te botsen.

Of waar je lekker onderuit kunt liggen op een ligmat of in de hangmat met een spannend boek.

Waar je romantische strandwandelingen kunt doen onder toezicht van de maan en een heleboel stralende sterretjes!

Waar je lekker lui niks hoeft te doen…

De volgende dag gingen we een heel stuk de andere kant op…the place to be om te snorkelen.

Eerst wat foto’s gemaakt hee…anders zouden onze trouwe lezers plus aanhang enzo ons niet geloven hoe schitterend het hier wel niet is.

Dan met de snorkels op onze snoeten het water in geplonsd.

Best wel mooi.

Mooi koraal en mooie vissen.

In de verte zagen we een kanootje onze kant op komen.

Gezellig toch?

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd…maar…minder romantiek…hahahah!

En ineens begonnen die mannekes op iets te wijzen in het water, dicht bij ons.

Een Black-Tip?

No.

Een schildpad?

No.

Wat dan???

Nou…we zijn niet nieuwsgierig maar willen wel graag alles weten hee…dus wij er naar toe.

En maar kijken onderwater en maar tureluren…totdat…totdat…

Shit…hellluup…wegwezen…

Een kwal joh…ontiegelijk groooot.

Jemig…wat een joekel zeg!

Maar supergrote kwallen hebben superlange slierten zekers, die je ellendig kunnen prikken?

En van dat geprik kun je allerlei dingen van oplopen zekers?

Dus wij als de sodemieter het water uit!

Nou…dat was onze “lange” snorkeldag.

Gedaan met de pret!!!

Dan maar andere leuke dingen gaan doen hee.

Dus zijn we naar de ander kant van het eiland gelopen.

Om op de koffie te gaan.

Leuk toch?

Op de koffie bij Sylvia & Peter.

Benieuwd of ze ons nog herkennen!

Want bij hun zijn we 3 jaar geleden “op vakantie” geweest.

Het ultieme relaxadresje (Zeker weten!)…in een afzonderlijk baaitje.

Hele mooie hutjes, tussen de bomen en de struiken en voor je neus appelblauwzeegroene zee!

Iedereen wordt er heel gastvrij en heel attentvol ontvangen.

Je voelt je bij hun “Thuis”.

Echt waar!!!

En dan Sylvia’s kookkunst…

Onbeschrijflijk heeeerlijk.

Mo loopt nu alweer te kwijlen…bij de gedachte alleen al.

Een echt Oppie-Toppie-Plekkie, om te chillen, om te snorkelen, om te zwemmen…behalve als je op dieet bent!

Je likt je vingers af…

En inderdaad…ze herkenden ons nog!

Een heerlijk oerbelshollandse kofie gedronken (Zooo lang geleden…)

Gezellig bijgekletst.

Al met al een heuse Hollandse belevenis hahahhaa.

Vanavond hiero op het strand een BBQtje, met alles erop en eraan!

Het woord “vervelen” dat kennen we nog niet.

We gaan weer gauw verder met relaxen en chillen.

Hebben jullie ondertussen de postduif met de zon al ontvangen?

Nou lieve mensen…dit wat het dan voor deze keer.

Allemaal heel veel liefs en knufjes en tot de volgende keer hee.

Dikke kus, Mo & Ro.