HalliHallo allemaal,

Nou…we hebben de draad van wereldreiziger weer opgepakt.

En inderdaad, met weemoed hebben we Koh Tao verlaten.

Het heeft echt ons hart gestolen…

Robin & Nieko zijn daar nog wel, om veel te duiken.

Wij zijn richting Krabi gegaan.

Naar Ao Nang om precies te zijn.

Dit stukje Thailand staat wereldwijd bekend om zijn kalkachtige rotsen die torenhoog overal uitsteken…zowel op het land, als in de zee.

Echt wondermooi!

In Ao Nang hebben we 2 nachtjes geslapen.

Lekker op het strand gekuierd.

Gesparteld in de zee.

En natuurlijk winkeltjes en shopjes bekeken.

We hebben ook nog een berg beklommen…met behulp van een hele lange trap.

Aan de andere kant was er een resort.

Deze had een pier van vierkante vaatjes…heel lang.

Maar deze pier deinde mee met de golven.

Dus dat was wel effe “speels” om hierop te lopen.

En daarna lekker in de zee te duiken.

Na 2 dagen hadden we het hier wel gezien.

Dus onze rugzakken weer ingepakt en daar gingen we weer.

Deze keer naar Koh Lanta.

Een eilandje…stukje meer naar het zuiden toe.

Deze keer hadden we van tevoren een hutje geboekt.

Normaal doen we dat nooit.

We zien dan wel ter plaatse.

Gelukkig hebben we het deze keer wel gedaan.

Maar eenmaal daar, bij ons hutje, viel het hutje toch wel wat tegen.

Nou ja…zo veel mogen we ook wel niet verwachten voor 7,5 € voor 2 personen.

Maar toch…

Terwijl ik lekker lag te spartelen in 1 van de 3 zwembaden (bij die 7,5 € inbegrepen…hahahahaha), is ons Rootje weer gaan scooteren in de nabije omgeving om een beter plekkie te vinden!

Alleen…het was echt zo zoals we al eerder op internet gelezen hadden…bijna heel de zooi is gesloten!!!

Nou moe…

Bijna zo’n 90% van alle resorts/restaurants/winkeltjes zijn voor 6 maanden per jaar gesloten…doordat er in die periode enorme windhozen zijn.

Asjemenou zeg!!!

En tuurlijk zitten we net in die periode hiero…maar don’t panic…het weer is fantastisch…tot nu toe.

Daarom heeft Ro geen ander stekkie kunnen vinden.

Totdat we per toeval gingen zwemmen bij de gebuurtjes.

En laten die nou bijna dezelfde hutjes hebben maar een stuk netter en ook voor hetzelfde prijsje.

Dus hupsakee…naar de buren.

En ’s avonds hebben we daar ook gegeten…het kon ook niet anders.

Ro een lekkere hamburger.

En Mo bestelde eerst een kippenschnitzel.

Na 5 minuten kwam ons obertje terug…kippenschnitzel was uit verkocht.

Okee…doe dan maar een filet pur steak.

Geloof het of niet…hadden ze ook al niet meer!

NouNou…dat begint weer goed hee.

Toen werd door het obertje een “Hot Pan” voor gesteld.

Hun specialiteit.

JaJa…dat zal wel.

Het is gewoon het enigste wat ze nog hebben zekers???

Ro kreeg zijn hamburger met extra frietjes.

Toen kwam de chefkok…zonder muts…met een pannetje in zijn ene hand en een bord in zijn andere hand.

Toen kieperde hij dat pannetje over het bordje heen…en der kwam me toch een steekvlam uit.

Ik denk dat flamberen hiero niet het juiste woord voor is.

Het was gewoon de boel in de fik steken.

Nou…en toen kreeg ik het bordje voor mijn neus.

Ik dacht dat ik een bord aangebrand prut kreeg.

Maar niks was minder waar!!!

Ik heb bijna nog nooit zo iets heerlijks op!!!

Zo lekker dat ik vanavond weer hetzelfde ga eten.

Effe wachten hoor…effe het kwijl uit mijn mond deppen…

Er is maar 1 groot nadeel van dit eiland.

Je kunt eigenlijk niet fatsoenlijk de zee in.

Koraal…steen en rotsjes!

En je ziet ook niemand in de zee.

Daarom zal dit eilandje niet tot onze favorieten behoren!

Maar we vermaken ons wel hoor…zoals altijd.

Vandaag trouwens nog gezien dat er locals met olifanten werkten.

Gekapte boomstammen van de berg halen.

Jammer genoeg waren ze net klaar met het halen van de boomstammen.

Geniet van de enkele foto’s.

Geniet van het verhaaltje.

Geniet van het leven.

Tot de volgende keer.

Heel veel liefs en heel veel Lantaase groetjes van de 2 ouwetjes xxx