Hallo iedereen,

Dit is een “Tussen-door-verhaaltje”.

Een verhaaltje dat eigenlijk nog behoort tot de categorie “Vietnam”.

Maar door onze dagelijkse, drukke bezigheden ben ik helemaal vergeten om dit verhaaltje te schrijven.

Vandaag is het zo’n luilekkerdagje, een dagje om een luilekkerverhaaltje neer te pennen.

Het verkeer in Vietnam.

Daar gaat het om.

Vooral in de grote steden is het een chaos van jewelste.

Waar je ook maar kijkt…scooters-scooters-scooters.

Ik heb ergens gelezen dat in 2010 er meer dan 25 -30 miljoen scooters in heel Vietnam zijn.

En dan te bedenken dat er maar tussen de 85 miljoen en 90 miljoen mensen zijn.

En niet altijd afgedankte scooters…nee hoor…je ziet ook de allermooiste, allernieuwste, de alleropgepimpte vespa’s…in alle bedenkelijke kleuren en uitvoeringen.

En doorheen die scooterchaos zie je taxi’s en als je auto’s ziet dan zijn dit de mooiste en de duurste en de grootste autobakken die je je maar kunt bedenken.

En dan de verkeersregels…nou ja regels…die zijn er denk wel maar worden nooit toegepast.

Ik zal proberen te schetsen hoe alles verloopt.

Het beste rij je zo op de helft van jouw rijvak.

Want als er iemand uit een zijstraat komt, van jouw kant, die kijkt niet om, die vermindert geen gas, die kijkt gewoon strak voor zich uit en rijdt zo de weg op…al toeterend.

Kom je van achter en je ziet hem dus voor jouw neus de weg opkomen dan toeter jij ook.

Het is ook heel normaal om aan jou kantje een spookrijder tegen te komen.

Effe toeteren met zijn allen…no problem.

Bij een rode stoplicht zijn er sukkels die gewoon doorrijden.

Maar de meeste stoppen toch wel.

Alleen…als je rechtsaf wilt slaan, dan rij je gewoon, al toeterend, door het rode licht en sla je af….zonder links of rechts te kijken (Want je toetert toch?...Vinden hun het belangrijkste).

Het allerergste zijn de rotondes/ronde punten.

Tot nu toe snap ik er nog steeds geen sikkepit ervan.

Volgens mij is het zo (maar ik kan het ook volledig mis hebben maar zo kwam het bij mij over!)

Degene die het hardst rijdt en de meeste lef heeft en met de grootste bak crosst…die heeft of neemt de voorrang!

En de anderen motten zich maar aan passen.

Al toeterend…wel te verstaan!!!

Rij je beiden met dezelfde snelheid , dan heeft die van rechts komt voorrang.

Maar het kan ook zijn dat je een tegenligger tegenkomt op de rotonde.

Nou, dan heeft deze voorrang.

Maar kan je je dan dit alles voorstellen hoe alles gebeurt als je met zo’n honderden scooters tegelijk op zo’n rotonde afstormt???

Links/rechts, kris/kras, heen/weer???

Angstaanjagend…

En dan het oversteken…lijkt een onmogelijke klus!

Zebrapaden staan wel netjes op de grond geschilderd … maar puur voor de sier.

Dus daar hoef je niet perse over te gaan.

Je begint gewoon te lopen…heel rustig maar altijd in hetzelfde tempootje.

Je kijkt zeker niet opzij en geen onverwachte bewegingen maken.

Nou…en al die scooters swingen en rock&rollen om je heen en meestal…let wel…meestal overleef je het!!!

En toeteren hee…dat hoort er ook bij.

Bij alles wat je doet (zelfs zou je in je neus peuteren), maakt niet uit wat maar je mot toeteren…niet ene toet maar liefst een hele poos achter elkaar.

Daarom toetert iedereen constant.

Echt om gek van te worden.

Maar 1 ding kunnen we wel ontzettend van hun leren:

Wat er ook gebeurt, maakt niet uit wat…maar nooit en nooit en nooit hoor je gevloek of gescheld of zie je een opstekende middelvinger!

Echt waar…nog nooit gezien of gehoord in het verkeer.

Chapeau hoor!!!

En ja…mijn 2 helden (deze keer niet op sokken) rijden cooltjes mee in deze gekkigheid.

Koelbloedig, zonder te blikken of te blozen, zonder gevloek en gescheld scooteren ze dapper door door deze geroezemoes van scooters.

Geen sikkepit ben ik bang geweest als ik als achteropzitpassagier met hun mee reed.

Nog een hele grote chapeau maar dan voor mijn 2!!! (Ahjahee…Robin was er toen nog niet hee).

Heel veel liefs en de hartelijke, toeterende groetjes van ons uit te verre buutenlaand!