Lieve luitjes, lieve mensjes, lieve vriendjes,

Nha Trang…A place to be!

Het is al een echt stadje met heel veel kilometers strand & beach.

Natuurlijk hebben we ons favoriet stekkie weer opgezocht: Louisiana Brewhouse.

Dit is een gezellige café/restaurant, aan het strand.

Maar ze hebben ook een mooi zwembad met ligstoelen.

Dus je kunt kiezen wat je wilt.

Hier slijten we onze dagen relaxend door (hoe kan het ook anders Hahahha).

Het was best wel moeilijk om een goedkoop slaapmandje te vinden.

Maar de aanhouder wint hee…dus tuurlijk hebben we iets netjes gevonden voor een redelijke prijs.

Daarna hadden we een ander “zoektocht” op ons verlanglijstje staan,

Namelijk om onze Easy Riders Boys, Phuong en Bi, terug te vinden van vorig jaar.

Een tussendoortje:

Vorig jaar hebben Mo & Ro een onvergetelijke, magnifieke motortoer gedaan MET Easy Riders Phuong en Bi!!!

Hun hebben een motor en ze nemen jou mee, achterop de motor.

En jij bepaalt de trip of hun stellen een wondermooie toer voor en jij bepaalt hoe lang je rond wilt crossen.

Nee hoor…niet crossen…ze rijden lekker rustig opdat jij al de tijd hebt om het landschap/de mensjes/het Vietnamese leven/… kan bewonderen.

Echt fantastisch!

Echt een aanrader!!!

Het probleem was om hun terug te vinden: We wisten alleen maar hun naam nog.

In elk toeristenburootje, die reclame maakten voor Easy Riders, dat we tegenkwamen, vroegen we of hun Phuong en Bi kenden.

Helaas was dat nooit het geval.

We hadden al zo veel tevergeefse pogingen ondernomen, dat we besloten hadden om het nog 1 keer te proberen.

Zou het niet lukken…echt jammer…maar we hadden nog meer belangrijke dingen te doen…zoals chillen/relaxen/genieten/niksdoen/…

En het geluk stond wederom aan onze kant, want de man van dit burootje kende elke Easy Rider!!!

Voor de zekerheid nog foto’s getoond van onze 2 helden.

En ja hoor…

Bingooo…

JoepieDePoepie!

En ja hoor…’s avonds hebben we hem (=Phuong) in levende lijve ontmoet.

Het was een hele leuke weerzien.

Honderduit gekletst/gebabbeld/gekwetterd en gelachen.

En weeral een bijzonderheid: Phuong heeft een Hollandse vriendin, Laurence.

Het is wat hee…Echt leuk!!!

Phuong heeft ons uitgenodigd om de volgende dag bij hem te komen dineren.

Waaauuuw…Geweldig gewoon!

Tuurlijk zeggen we tegen zo’n aanbod geen Nee…Hahahahaa.

Die avond zijn we +/_ op tijd ons mandje gaan opzoeken want de volgende dag hadden we vroeg een afspraak met de andere helft, Bi.

Maar ons Bietje had andere “bezigheden” en hem hebben we jammer genoeg nog niet ontmoet.

’s Avonds ons helemaal opgetut, nette kleren aan (ahum…lees:Schone kleren), ons haar netjes gekapt om fris en fruitig naar Phuong te gaan.

Komen we op straat om een taxi te regelen…is het me aan het hozen.

Echt niet meer normaal!!!

Zoiets hadden we nog nooit eerder gezien of meegemaakt.

Binnen de kortste keren waren de straten omgetoverd in stromende rivieren.

Echt absurd.

Maar het mooiste van al was…de taxi kon niet braafjes stoppen voor het huis van Phuong.

NeeNee…de straatjes zijn daar zooo smal dat er geen auto kan passeren.

Phuong stond ons bigsmilend op te wachten…in de gietende (en dat is nog zacht gezegd!) regen…MET parapluutjes.

Hoe lief hee…een echte gentleman!

En we zouden maar 5 minuutjes hoeven te lopen naar zijn huis.

Maar ja…hij vergat wel erbij te vertellen dat hij Vietnamese minuutjes bedoelde.

Dus na 20 Hollandse minuten te hebben geplensd en geplonsd, kwamen we seik maar dan ook seiknat aan bij Phuong his place.

Achja…kleinigheidjes hou je toch hee!!!

We hebben heel leuk kennis gemaakt met zijn dochtertje Hao.

Een scheet van een meid!!!

Echt een heel lief en grappig kind.

Jammer genoeg was zijn vriendin er niet.

Zij is in Nederland.

We hebben al wel heel leuk met haar geskypd.

Maar…het toppunt mot nog komen hoor.

We hebben er echt iets onvergetelijks meegemaakt daaro.

Nouja…we waren uitgenodigd voor een diner hee.

Phuong zou als keukenprinsesje fungeren.

Bleek dat hij geen sikkepit kan koken.

NouNou…dat zal wat gaan worden…Hahahhaaa!!!

Maar wij zijn nou ook de beroerdsten weer niet om te helpen…dus mouwen opgestroopt…en we hebben ons zelf omgetoverd tot heuse chefkoks…al zeggen we het zelf…uuugghhhh…

En willen jullie nou weten wat het toppunt was?

Jullie raden nooit maar dan ook nooit wat wij gegeten hebben in het hartje van Nha Trang bij een local man!!!

Gekookte aardappels…Echt waar!

In 2 maanden tijd hebben we geen hap gekookte aardappel op omdat die dingen spoorloos zijn in Vietnam.

Hiero wel….lachwekkend toch…

Met gekookte worteltjes en sappige, verse worst MET jus!!!

Krijgnoutiete…

Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk!

Het was echt een heel gezellige avond.

We hebben het ontzettend naar ons zin gehad…atuurlijk omdat onze gastheer een OppietoppieMoppie was….hahhahaha.

Phuong (en Laurence via skype)hebben ons uitgenodigd om een paar dagen met hem door te brengen.

Zo gezegd en zo gedaan.

De volgende dag stonden we met onze hele hebben en houwen voor de deur.

Een andere dag, een ander verhaal…

Hartelijke, NhaTrangse groetjes.

Allemaal een dikke knuffel en tot de volgende keer hee xxx.

Na doedoeiii…