Oooh…What a day! What a day!

’s Morgens, zoals gewoonlijk, eerst lekker willen uitsudderen met slapen.

Let op…ik zeg wel “willen”.

Want ’s morgens, in alle vroegte (nouja, volgens onze vakantiebegrippen),

was er een kabaal buiten, dat we dachten dat ze de hele straat aan het ontruimen waren.

Niks was minder waar, want vandaag was het Song Kran!!!

Thais Nieuwjaar…yeahyeahyeahhh…

Niet volgens onze begrippen.

Nee hoor, een totaal andere beleving maar zeker net zo leuk.

Hiero beginnen ze in alle vroegte gewoonweg iedereen die voor hun neus langskomt, met water nat te spuiten/gooien/kledderen door middel pottekes en pannekes, heuse waterpistolen enzo.

Dan wordt je met een of ander witachtig kleverig goedje bekladderd en wordt er “Happy New Year” of iets dergelijks gezegd!

Wij, als uit de kluiten gewassen figuren, worden heeeel stevig omarmd want dat brengt hun geluk en welvaart.

Ondertussen duwen ze dan nog een fles whiskey onder je neus.

Hupsakee…en zo werd het zeker iets happy-ig!!!

Dit gaat zo heel de dag door en ook overal.

Op een gegeven moment (nog steeds ’s morgens hoor maar ondertussen is de haan allang uitgekukkelekuut) moesten we ,al dansend en zingend (bij wijze van spreken), vooraan mee lopen in een stoet.

Daarna stopten we bij een klein feesttentje en daar ging het feestje verder.

Ondertussen werden we weer van alle kanten bekladderd en begooit met water en witte prut plus weer lekker stevig beknuffeld.

Ook de fanfare deed vrolijk mee en natuuuuuurlijk…iedereen die ons Rootje een beeeetje kent…moest hij natuurlijk ook vrolijk mee slaan met de bekkens!

Ze lagen allemaal in een deuk om onze fratsen en wij maar vrolijk terug lachen.

Halleeeluujaaahhhh….leve de Song Kran!!!

Dan hebben we toch een “rustpauze” ingelast en hebben we weer een luilekkerdag doorgebracht op het strand.

Tegen de avond toch nog eventjes terug naar het feestgewoel.

Maar om een uur of 6 ’s avonds dan heeft iedereen zijn zakken vol en loopt heel het dorpje leeg.

Amen en uit!

Song Kranse groetjes en heel veel liefs van de 3 feestneuzen.

Maar Nieko heeft zo zijn eigen verhaaltje van deze bijzondere dag, wat hij graag zal vertellen de volgende keer.

PS Het is wel zo, dat het “lijkt” dat wij de enige lachende westerlingen zijn op dit eiland, behalve een Newzeelander, die doet ook altijd vrolijk mee.

Er zijn een heeeeleboel dagjesmensen op dit eiland, voornamelijk Russen

(meer hoef ik dus niet te vertellen hee wat voor sfeertje hun om zich heen hebben!!!).

Maar als zij op dit feest ook maar een beetje nat gedruppeld worden, dan breekt de pleures zowat uit…echt joh.

Dus daarom vinden de Thaise mensen het geweldig dat wij gewoon mee doen met hun gekke fratsen!

Leve de lol !!!