Hai lieve luitjes en Hoi luitige liefjes,

Eindelijk...jaja...eindelijk...is Mootje weer es “in de pen” gekropen.

Ondertussen hebben we weer een hoop beleefd en een hoop meegemaakt.

Ondertussen...na het laatste verhaaltje...weer verkast naar een ander eiland.

Ditmaal naar Cebu.

Sinds een maand of 5 zijn we maar weer es flink in aktie geschoten en helpen nu mee in een kleinschalig, gezellig resortje.

Want ja ...zeg nou zelf...het kan niet altijd feest blijven hey...ook voor ons niet ;-)

Van begin af aan was het al van aanpakken geblazen en ja...nu 5 maanden later...zitten we nog steeds in die achtbaan.

Maar...we vinden het echt geweldig hiero.

We zitten met onze giegel pal voor de zee.

Hebben gelukkig maar 9 kamers om te verhuren.

Restaurantje onder toezicht waar we zowat elke dag heerlijke, knapperige, eigengemaakte (nouja...door de kokkin...wel te verstaan...hahahaa) Belze frietjes van Filipijnse patatten onder onze neus geschoven krijgen.

De Magnums liggen ook in handbereik.

Elke avond een bloedmooie en een superromantische zonsondergang!

Het zonnetje schijnt meestal op ons bolletje.

Wat wilt een mens nog meer?

Toch?

Ohja...ook niet echt onbelangrijk...ons kennende....we kunnen hartstikke goed opschieten met den Boss...Daniel, een rasechte Belg...een hele toffe peer dus!!!

En nee...van dieten komt niks van in huis.

Dat zal pas gebeuren in mijn volgend leven, zekers?

Nog even een ander nieuwtje...eerlijk is eerlijk, ik zal het maar eerlijk toegeven...Ro heeft wel een ander vriendinneke erbij, sinds we hier zijn:

Een echte Filipina...goddelijk mooi, pikzwart haar, hartstikke lief, sexy lijf en ja...het is echte liefde tussen Roland & Jackie.

Ach ja...ik gun het hun wel...na 12 jaar samen zijn mag ie dit blond gevalleke wel een uurtje ofzo inruilen voor dat zwart loedertje.

JaJa...lieve mensen...sinds 12 jaar hangen Mo & Ro elke dag aan elkaars lippen en nee...we zijn het nog steeds niet beu...hahaa....nog steeds Grote Liefde...zelfs met Jackie tussen ons in...hahaha.

Let’s have a toast!

Proost & Cheerzzz...

Met het personeel gaat het ook de goeie kant op.

Maarre ja...het zijn wel echte Flippooos hoor...nadenken, logisch redeneren en een beetje aan de toekomst denken zijn hopeloze zaken hiero hoor.

Maar goed aan de andere kant...ze lachen altijd...wat er ook gebeurt.

Geweldig toch?

Ook al mekkeren de gasten...ze blijven lachen.

Ook al is het eten verpieterd...ze blijven lachen.

Ook al hebben ze geen ene peso meer te makken...ze blijven lachen.

Ook al foetert de baas hun uit...ze blijven lachen.

Echt onvoorstelbaar maar het is wel zo!

Bijna 95 % van al de gasten zijn toch wel supertevreden van ons doen en laten, van ons reilen en zeilen!

En daar draait het toch allemaal om?

Het voelt aan als “One happy family”.

En ondertussen zijn we alweer 2 jaar op zwier, de hort op!

Wat vliegt de tijd hey?

En nee...voorlopig komen we nog niet op een bakske koffie langs.

Het leven is te goed hier.

Ook al heeft Mo, in die 5 maanden tijd, nog maar 2 keer in het water gelegen en heeft Ro nog steeds zijn boek niet uitgelezen...we blijven lekker hier hangen.

Hier motten jullie het mee doen.

Ik mot gauw verder om ons leventje verder te leven...

Heel veel liefs, dikke knufff en doedoeiii xxx van 2 echte levensgenieters!